LES FEUILLES MORTES
Doordat de bladhark ook de gedachten ordent,
verschijnt opeens zijn eerste huurkamer
bij de weduwe Platvoet
en even later het vakantiebaantje
bij de Firma Hurkmans, voor al uw grondwerken.
Streek voor streek van links naar rechts
en tegelijk van achteren naar voren,
veegt hij chronologisch zijn leven bijeen:
het eerste baantje op kantoor,
de sleutel van die kleine flat.
De hark krast, veeg voor veeg,
een nieuwe herinnering open:
van kleine flat naar vaste baan,
niet lang daarna hun rijtjeshuis,
de loopbaan leidt, net voor de herfst,
naar deze villa onder de bomen.
Als zijn vrouw de koffie brengt,
vindt ze op de plek van de tuinbank
een metershoge berg met bladeren.
Naar boven kijkend ziet ze,
hoe, als een veeg teken,
op die Calvarieberg van blad,
de ijzeren bladhark
tegen de asgrauwe oktoberlucht
vervaarlijk naar de hemel klauwt,
terwijl in de verte Yves Montand zingt
over een verloren liefde in de herfst.
|